Τον ιστότοπο διαχειρίζονται οι συμμετέχοντες του σεμιναρίου Αφήγηση Ζωής

6.10.23

14 χρόνια σεμινάριο «Αφήγηση Ζωής»



http://www.biblionet.gr/book/237857/%CE%A3%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%BF/%CE%91%CE%B4%CE%AD%CF%83%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B1
Νέος Κυκλος - Έναρξη: 19/11/2023
Για 4 Κυριακές 15:30 – 18:30.
Στο Μικρό Πολυτεχνείο:
*Η ομάδα που θα ξεκινήσει τον πρώτο κύκλο, στις 15/10/23, έχει ήδη κλείσει!

--
Το βιωματικό σεμινάριο «Αφήγηση Ζωής» διανύει τον 14ο χρόνο του, με ατομικούς και ομαδικούς κύκλους δια ζώσης ή διαδικτυακά. 
--
Επικοινωνία: cpatouli@yahoo.gr - 6944203863.
--

*Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ταξιδευτής το βιβλίο «Αδέσποτα» - 45 αφηγήσεις για την παιδική και εφηβική ηλικία, για τα 10 χρόνια του σεμιναρίου Αφήγηση Ζωής, σε επιμέλεια Κρυσταλίας Πατούλη. Περισσότερα: εδώ

**Δείτε ΕΔΩ πως γράφτηκε το τραγούδι ΑΔΕΣΠΟΤΕΣ ΛΕΞΕΙΣ, από μια δημοσίευση για την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου "ΑΔΕΣΠΟΤΑ" εκδ. Ταξιδευτής. Ακούστε το: ΕΔΩ 

***
Καθώς οι λέξεις είναι το βασικό υλικό που χτίζουμε τη σχέση μας με την πραγματικότητα, η δύναμη της βιωματικής γραφής γίνεται ένα σημαντικό εργαλείο έκφρασης, επικοινωνίας, αυτογνωσίας, προσωπικής ανάπτυξης και δημιουργικότητας.

Μέσω της αφήγησης κατασκευάζουμε, ανακατασκευάζουμε και με κάποιους τρόπους επινοούμε συνεχώς το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον.

«Η ζωή δεν είναι αυτή που έζησε κανείς αλλά αυτή που θυμάται και όπως τη θυμάται για να την διηγηθεί» Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές

Το σεμινάριο γραφής “Αφήγηση Ζωής” της δημοσιογράφου και συμβούλου ανθρωπίνων σχέσεων Κρυσταλίας Πατούλη, διανύει τον 11ο χρόνο του με πολλές συνεργασίες και εκδηλώσεις στο ενεργητικό του.

Περισσότερες πληροφορίες για τη διεξαγωγή του: http://afigisizois.wordpress.com/about/


Στο πλαίσιο του σεμιναρίου Αφήγηση Ζωής, έχουν πραγματοποιηθεί τα εξής:
  • - γράφτηκαν χιλιάδες κείμενα, και κάποια από αυτά κυκλοφόρησαν στο βιβλίο Αδέσποτα, από τις εκδόσεις Ταξιδευτής τον Ιούνιο του 2019.
  • - δημοσιεύτηκαν κάποια από αυτά τα κείμενα σε ΜΜΕ,
  • - ειπώθηκαν οι εμπειρίες από τους συμμετέχοντες,
  • - Ανέβηκε θεατρική βιωματική παράσταση με κείμενα των συμμετεχόντων,
  • - έγιναν συνεργασίες με πολιτιστικούς χώρους και εκδηλώσεις Αφήγησης Έργου-Ζωής με ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών.
Αναλυτικά: εδώ

Κάποια από τα κείμενα που δημοσιεύτηκαν στο πλαίσιο του σεμιναρίου Αφήγηση ζωής:
Συμμετέχοντες του σεμιναρίου είπαν για την εμπειρία τους:
«Από μαθητής έγραφα στίχους όπως κάνουν οι περισσότεροι, παιδιά και μαθητές, αλλά το άφησα και μετά ήρθε το σεμινάριο “Αφήγηση Ζωής” της Κρυσταλίας Πατούλη» Γιάννης Γαβράς, συνέντευξη για την πρώτη νουβέλα του με τίτλο"Σαμποτάζ", από τις εκδ. Εστία.
***
«Αυτή τη φάση της ζωής μου, όταν θα τη σκέφτομαι μετά από χρόνια, θα λέω "πριν και μετά την αφήγηση ζωής".
Συνταρακτικό σεμινάριο.
Πήγαμε παντού στο παρελθόν, γράψαμε ένα νέο παρόν, είμαστε πιο κοντά στο μέλλον. [...] Μαγική αίσθηση - απελευθέρωση κι επαναπροσδιορισμός. [...]» Α.Κ.

***
«Κρυσταλία, σ' ευχαριστώ πολύ γι' αυτό το ταξίδι, βουτιά στο μέσα μας, στην παιδική ηλικία, τη μόνη μας πατρίδα, αλλά και τον πολύτιμο θησαυρό που βρίσκουμε εκεί για να συνεχίσουμε τη ζωή μας και την προσωπική μας ανάπτυξη.
Το σεμινάριο μού πρόσφερε πολλές γνώσεις και πληροφορίες για τον συγγραφικό μου εαυτό΄ ήταν όμως και ένα μοίρασμα εμπειριών και συναισθημάτων συγκίνησης. [...] » Γ.Γ.

***
«[...] Το άγγιγμα ψυχής, οι μυστικοί δίαυλοι της επικοινωνίας, η προσφορά φιλίας, η γενναιοδωρία της γνώσης. Σας ευγνωμονώ και σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Ιδιαίτερα εσένα Κρυσταλλία, που πάνω στις φτερούγες σου μάς βοήθησες να κάνουμε αυτή την υπέροχη πτήση.» Α.Σ.

***
«[...] νιώθω πως επιτέλους έμαθα καινούρια πράγματα και επανανοηματοδοτώ τον εαυτό μου!» Α.Κ.

***
Αριάδνη Λαδά, στιχουργός: [...] Σε αυτή την κατεύθυνση με βοήθησε πολύ το σεμινάριο της Κρυσταλίας Πατούλη: Στο να εμπιστεύομαι αυτό που με κατοικεί, να μην το φοβάμαι και να του ανοίγομαι [...] Περισσότερα: εδώ

***
Για την Κρυσταλία

***
"Πολύ συμπυκνωμένη και ουσιαστική εμπειρία. Έξι άγνωστες μεταξύ μας γυναίκες συναντηθήκαμε μέσα από τα κείμενά μας. Αισθάνομαι ότι η "αφήγηση ζωής" https://afigisizois.wordpress.com/about/ θα συνεχίσει να έχει επίδραση μέσα μου και να απελευθερώνει κομμάτια της ζωής μου γνωστά και δουλεμένα αλλά που τακτοποιούνται με έναν πιο οριστικό τρόπο μέσα μου.
Κρυσταλία είσαι ένας χείμαρρος συναισθημάτων, αυθεντικός άνθρωπος και μάχιμη μέχρι το τέλος για τα πιστεύω σου. Χάρηκα πολύ και πιστεύω ότι δεν θα χαθούμε" Μ. 13/12/2015

***
"Δεν πίστευα ότι θα κάνω το σεμινάριο. Τώρα δεν πιστεύω ότι τελείωσε.
Σ' ευχαριστώ Κρυσταλία για την επιμονή σου, για την αμεσότητα, για την καθοδήγηση.
Σου εύχομαι καλή δύναμη και καλή συνέχεια!
Ελπίζω να ακολουθήσω το νήμα και να προχωρήσω!" Α.

***
"Υπάρχει πάντα
στην παιδική μας ηλικία
μια στιγμή
που ανοίγει μια πόρτα
και μπαίνει το μέλλον"
Γκράχαμ Γκρην

***
"Ξεκινώντας πριν δύο μήνες απλά είπα ότι επιτέλους θα κάνω μια αρχή για να γράψω ένα βιβλίο...
Έμαθα πολλά πράγματα για τον συγγραφικό εαυτό μου και σε ευχαριστώ για την καθοδήγηση. Νομίζω ότι αυτό το ταξίδι θα συνεχιστεί..." Κ.

***
Με ένα μολύβι στο χέρι και ένα χαρτί, μου μοιάζει πολύ, ίδιος με μένα είναι, όμως τρέχει πάντα μπροστά από μένα και δεν τον φτάνω. Άλλοτε με ξαφνιάζει, άλλοτε με τρομάζει. Με τραβάει σαν μαγνήτης. Θέλω να τον φτάσω, να συναντηθώ μαζί του. Μπαίνω με φόρα κι εγώ, μετά απ´ αυτόν, στο θεοσκότεινο σπήλαιο.
Δίπλα μου η Κρυσταλία, με έναν φακό στο χέρι, με οδηγεί. Φωτίζει σημεία. Έναν σταλακτίτη εδώ, έναν σταλαγμίτη εκεί, πιο μέσα μου δείχνει το παγωμένο νερό που βαθαίνει συνεχώς, σηκώνω όλο και πιο ψηλά το παντελόνι μου, να μη βραχεί, το δέρμα στους μηρούς μου σφίγγει, η ανάσα μου κόβεται...
Βγαίνω απ´ το σπήλαιο. Εκείνος είναι πάντα μπροστά. Μπορεί και να μην συναντηθούμε ποτέ. Όμως τώρα, κάτω από τον καυτό ήλιο, το βρεγμένο μου παντελόνι με δροσίζει. Φιλιά πολλά, Α.

***
Ποτέ πριν δεν συμμετείχα σε ομάδα που να μου δώσει τόσα... Άννα

***
"Με πολύ αγάπη και με τις μεγαλύτερες ευχαριστίες για το λιθαράκι που έβαλες στο δρόμο προς την αυτοπραγμάτωσή μας." P.

***
"Το σεμινάριο της Δημιουργικής Γραφής ήταν μια πλούσια εμπειρία σε γνώση, αυτοαποκάλυψη, συναισθήματα, αποδοχή. Η καθαρή ματιά, η ενθάρρυνση, η ευαισθησία και η γενναιοδωρία της Κρυσταλίας καθ' όλη τη διάρκειά του κράτησαν το ενδιαφέρον μου αμείωτο." Κ.

***
Τελικά 2 σχεδόν χρόνια μετά το σεμινάριο Αφήγηση Ζωής, διαπιστώνω ότι το πιο σημαντικό που κατάφερες Κρυσταλία είναι ότι μας έκανες να γράφουμε (θυμήθηκα την άσκηση αυτή που είχα γράψει, καθώς η μητέρα μου πρόσθεσε μια splatter λεπτομέρεια, που την αφηγούμαι μόνο κατόπιν παραγγελίας!). Κ.Κ.

***
"Κάθε τι μια φορά, μια φορά μόνο. Και μεις μια φορά μόνο. Δεύτερη ποτέ... Μα αυτή η μια φορά για νά 'χει υπάρξει, μια φορά μόνο γήινη, για νά 'χει υπάρξει... δεν είναι κάτι που παίρνεται πίσω... Eliot. Ευχαριστώ από καρδιάς γι' αυτό το ταξίδι!!!" Ε.

***
"Κρυσταλία, μού αποκρυστάλλωσες πολλά πράγματα και γι' αυτό σ' ευχαριστώ! Στο επανιδείν!" Κ.

***
"Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Κρυσταλία, γυναίκα, επαγγελματία, άνθρωπο, που με τον δικό της τρόπο τάραξε τα θεμέλια της ζωής μου, και με οδήγησε στο δρόμο ολικής αναδόμησης της ψυχής μου, της ζωής μου. Σ’ ευχαριστώ ειλικρινά." Α.

***
"Μόνο αυτό θα πω, σ’ ευχαριστούμε για ότι μας έδωσες και για ότι μας έκανες να δώσουμε. Θα μας λείψεις." Χ.

 ***
"… το σεμινάριο με έκανε πιο ήρεμη και πιο χαρούμενη! Υποψιάζομαι ότι γ’ αυτό ευθύνεσαι εσύ κατά πολύ. Άνοιξε το μυαλό μου, αισθάνθηκα πολύ καλύτερα και εκφράστηκα πιο ελεύθερα! Σ’ ευχαριστώ πολύ, πραγματικά με βοήθησες." Με αγάπη Σ.

 ***
"Κρυσταλία μας, είσαι γυναίκα γεμάτη πάθος. Πάθος όταν μιλάς, πάθος όταν τα παίρνεις, πάθος, πάθος. Δύναμη, ευαισθησία και γνώση. Σ’ ευχαριστώ για όσα μας χάρισες, μας έμαθες, μας βοήθησες και ανακαλύψαμε για τον «συγγραφικό» μας εαυτό. Το όνομά σου δεν είναι τυχαίο. Θα μπορούσαν επίσης να σε λένε Πολύτιμη. Είσαι πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος γιατί είσαι μοναδικά αυθεντική, και ας μου την είπες πριν από λίγο! Κι είσαι και γαμώ όταν τα παίρνεις και γκαζώνεις! Γουστάρω τρελά που δεν αυτοφιμώνεσαι! Ευχαριστώ για όλα." Μ.

 ***
"Είναι φορές που η τύχη σε φέρνει σε πράγματα που σου αλλάζουν την οπτική στη ζωή, κι αν σκεφτόσουν πως πρέπει να αλλάξεις, μέσα ααπό αυτό καταλαβαίνεις το γιατί. Αυτό συνέβη στο σεμινάριό σου Κρυσταλία και σε ευχαριστώ πολύ γι αυτό. Με αγάπη." Π.

 ***
"Μέχρι τώρα τις παιδικές αναμνήσεις μου τις έφερνα στην επιφάνεια του μυαλού μου ή από τυχαίες κουβέντες με την οικογένεια ή σπανίως από όνειρα στον ύπνο μου. Στο σεμινάριο ασχολήθηκα μετά από χρόνια, πιο συνειδητά με αυτές, και βρήκα ξανά τον παιδικό μου εαυτό που αν και χάθηκε στη σκόνη του χρόνου, συνδέεται και θα συνδέεται με τον παρόντα εαυτό μου. Σε ευχαριστώ για την εμπειρία Κρυσταλία. Με αγάπη." Α.

 ***
"Σε μια πολύ σημαντική στιγμή της ζωής μου, το σεμινάριο μου έδωσε έμπνευση, δύναμη, και ξεκλείδωσε τα συναισθήματά μου. Μίκρυνε η «μαύρη τρύπα» και έλαμψε το φως! Ευχαριστώ πολύ Κρυσταλία! Με βοήθησες να μεγαλώσω λίγο την καρδιά μου!" Κ.

 ***
"Σ’αγαπώ. Σ’ Ευχαριστώ για όλα και η φαντασία μας να έχει πάντα ορατότητα…" Δ.

 ***
"Μια βόλτα είναι η ζωή

στο άγνωστο τραβάμε

Δεν ξέρω αν θέλω να ξεχνώ

ή θέλω να θυμάμαι.

Μια βόλτα είναι η ζωή

Μια ονειροπαγίδα.

Όσ’ απ’ τον κόσμο δεν θα δω,

Στα μάτια σου τα είδα.

Καλά ταξίδια και να συνταξιδέψουμε μαζί ξανά!" Α.

 ***
"…Με σπρώχνεις εμπρός και σ’ αγαπώ γι’ αυτό." Δ.

 ***
"Ευχαριστώ που μου έδειξες το δρόμο να βρω την ψυχή μου! Σ’ αγαπώ." Τ.

***
"Είναι ο άνθρωπος από τον οποίο πήρα τόσα πολλά πράγματα, μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Μου αρέσουν ο αυθορμητισμός της, ο τρόπος με τον οποίο μεταδίδει τη γνώση της, ότι τη μοιράζεται απλόχερα, ο τρόπος με τον οποίο «έχτισε» μια πολύ δεμένη ομάδα. Και ότι καταφέρνει να ισορροπεί με μαεστρία ανάμεσα στο ρόλο της δασκάλας και του μαθητή… Της εύχομαι ότι καλύτερο! Κρυσταλία, σ’ ευχαριστώ για όλα!" Μ.

 ***
"Κρυσταλία, πηγή, νερό, διάφανη, κρύσταλλο, φωτεινή, γυαλάκι στα βότσαλα, ψυχοβγάλτης(με την καλή έννοια)." Ευχαριστώ!!! A.

***
"Νιώθω εμπιστοσύνη σε αυτόν τον έφηβο. Έτσι την βλέπω την Κρυσταλία. Μου τη σπάει που είναι πιο αντράκι, μερικές φορές, απ’ ότι γυναίκα, αν και από τότε που την έζησα περισσότερο στις συναντήσεις μας, βλέπω ότι είναι τρυφερός άνθρωπος. Μου αρέσει όταν ζητάει πράγματα να της δώσεις. Δεν μπορείς να της αρνηθείς. Έχει κόλπο μαγικό." Α.

 ***
"Κρυσταλία μου, αν και γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, στο σεμινάριο έμαθα μια πλευρά σου που δεν γνώριζα. Αυτή της αγωνίστριας και της ιδεαλίστριας που παλεύει και προσφέρει ανιδιοτελώς. Θέλω να σου εκφράσω το βαθύ θαυμασμό μου και τις ευχαριστίες μου για όσα μας έμαθες. Με αγάπη." Ε.

 ***
"Κρύσταλ, είσαι μέσα στην καρδιά  και στην ψυχή μου. Νιώθω ότι σε γνωρίζω χρόνια. Ευχαριστώ για όσα με έμαθες και αποκάλυψες για τον εαυτό μου." Π.

 ***
"Κρυσταλία, είσαι όντως κρυστάλλινη και ήσουν για μένα μία απρόσμενη ευχάριστη έκπληξη! Μας έδωσες πολλά και ίσως περισσότερα απ’ ότι χρειάζεται. Σ’ αγαπώ και σε φιλώ." Δ.

***
"Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο «Ημερολόγιο ενός ανέργου». Έχει και τη δική μου ιστορία μέσα... και γι' αυτό ευχαριστώ την Κρυσταλία Πατούλη που με δίδαξε να μη φοβάμαι να γράφω όσα αισθάνομαι, πόσο μάλλον όταν έχουν διυλιστεί απ' το πετσί μου..." - Πώς αποφάσισα να γράψω στο «Ημερολόγιο ενός ανέργου» Μαρτυρία

***
"Κι εμείς ευχαριστούμε για όλα.
Για τους ανθρώπους που γνωρίσαμε
Για τις δυνατότητες που ανακαλύψαμε
Για τα φώτα που μας άναψες
Για τα ερεθίσματα που πήραμε

Μα πάνω απ’ όλα, ευχαριστούμε
για τα αστέρια που μας έμαθες πώς να τα μετράμε
και κυρίως να τα ονοματίζουμε

Το ταξίδι δεν τελειώνει Εδώ
Στην Ιθάκη ή στην Αίγινα
Χάρηκα που σας γνώρισα όλους και μοιραστήκαμε τα… ασυνείδητά μας !"
Σας στέλνω όλη μου την Αγάπη
Καλό καλοκαίρι, Χρήστος

***
"Στα 37 μου πήρα μία μεγάλη απόφαση. Αποφάσισα ότι είχε έρθει η ώρα να αλλάξω. Ήταν η κατάλληλη στιγμή για να φτιάξω έναν νέο εαυτό, τελείως διαφορετικό από αυτόν που ήμουν μέχρι τότε.Μετά από δύο χρόνια άρχισα να παρακολουθώ ένα σεμινάριο γραφής στο Μικρό Πολυτεχνείο με τίτλο «Aφήγηση Zωής» και εισηγήτρια-συντονίστρια την Κρυσταλία Πατούλη. Αυτή ήταν η αφετηρία…" -  Εμείς επιλέγουμε πως θα ζήσουμε. Του Πέτρου Γαλιατσάτου

***
"Αφιερωμένο στη μέντορα μου Κρυσταλία Πατούλη

Γραφή

Μια περιπέτεια χαρτογράφησης των εσωτερικών μας υδάτων .

Μέσα τους πλέουμε στη βιωτή μας με συντροφιά την αντάρα τους ή την απόλυτη σιγή τους.

Με τη γραφή σαγηνεύουμε το μέσα μας μυστικό κόσμο να μας παραδοθεί.

Στα κελεύσματα της πένας αργοσαλεύουν αίσθητες ναρκωμένες από τους καιρούς της αμεριμνησίας μας.

Γράφω  γιατί η τυφλή φωνή αναδύεται από τα βάθη του ανήλιαγου Είναι και πάνω στους δρόμους του χαρτιού ντύνεται λέξεις και αποκαλύπτεται άλλοτε με ρεαλισμό και άλλοτε με τα σύμβολα της τα τόξα και τα βέλη της."

Σ ευχαριστώ Φ.

υγ. Μου έσκασε σαν φωτοβολίδα σήμερα το πρωί καθώς όλο τον καιρό σκεφτόμουν τί να σου γράψω για το τί αποκόμισα από το σεμινάριο. Βάλε το Φ για να το θυμάμαι.
***
Αντί αποχαιρετισμού (από την Ευδοκία)
***
Όχι Αντίο, εις το επανιδείν... (από τη Γιωργία)
***
"Να, αυτό το δένδρο, μάλλον αυτές οι ρίζες του δένδρου εκφράζουν το νόημα της δουλειάς σου ...Να ανθίζουν πάντα σε σένα και στους γύρω σου Κρυσταλία μου για χρόνια χρόνια πολλά και κρυστάλινα! Σου στέλνω όλη μου την αγάπη και με το καλό να ξανασυναντηθούμε" K.Τ.
***
"Μου άρεσαν πάντα οι λέξεις, τις αγαπούσα.
Μπορούσα να διακρίνω την κρυφή δύναμη στην λέξη "δέντρο" ή στην λέξη "άνεμος", την απεραντοσύνη στην λέξη "ουρανός" ή "θάλασσα", την μαγεία στην λέξη "άστρο".
Αγαπούσα και τα γράμματα.
Το -α- η αρχή και το -ω-ένα τέλος-μα, όχι οριστικό,κάτι σαν πάμε πάλι ,φτου κι απ' την αρχή- κι ανάμεσα τους άλλα είκοσι δυο έτοιμα να σχηματίσουν λόγια όμορφα ή λυπητερά, να γεννήσουν ή να αναστήσουν ή να μεταμορφώσουν ή να αναβάλλουν και να ματαιώσουν. Σαν ένα ατέλειωτο παιχνίδι.
Είχα προσθέσει ένα -ν- στο όνομα μου πριν χρόνια ξεκινώντας το δικό μου παιχνίδι με την ορθογραφία και την γραμματική.
Κι ένα άλλο ξεκίνησε εδώ, στο σεμινάριο της Κρυσταλίας, παιχνίδι με τις λέξεις, αναμέτρηση με τα κρυφά και φανερά, συνάντηση και μοίρασμα, διεργασίες απρόβλεπτες.
Σ' ευχαριστώ Κρυσταλία, από καρδιάς, για όλα τα συν- και τα παράγωγα του που χαρίζεις γενναιόδωρα.
Είναι πιο όμορφα και δημιουργικά απ' ότι μπορούσα να σκεφτώ ή να προβλέψω στην αρχή."
Καλή συνέχεια. Φαννή, 19/04/2015 [...] υγ. Για το τέλος του πρώτου κύκλου και την ατελείωτη λέξη
---
Λίγο ακόμα να σηκωθούμε
λίγο ψηλότερα...
Είσαι ευλογημένη
Σ' ευχαριστώ
Γ.Π. Διαμαντής
---
Περισσότερα: https://afigisizois.wordpress.com/about/

---
«Η μνήμη γεννά τη φαντασία [...] Κάποιος —ξεχνάω ποιος— είπε πως η δημιουργία είναι μνήμη. Οι εμπειρίες μου και όλα όσα έχω διαβάσει παραμένουν στη μνήμη μου και γίνονται η βάση πάνω στην οποία δημιουργώ κάτι καινούργιο. Δε θα μπορούσα να φτιάξω κάτι από το τίποτα. Για τον λόγο αυτό, από τότε που ήμουν νέος, είχα πάντα μαζί μου ένα σημειωματάριο όταν διάβαζα, και έγραφα εκεί τις αντιδράσεις μου και τα πράγματα που με συγκίνησαν. Έχω βουνά από τέτοια σχολικά τετράδια και όταν γράφω σενάριο σ’ αυτά ανατρέχω. Κάπου μέσα σ’ αυτά υπάρχει πάντοτε η απάντηση που ψάχνω. Ακόμα και για τους διαλόγους από εκεί παίρνω ιδέες». Ακίρα Κουροσάβα

«Κι όχι να πεις πως σήμερα δεν κουβεντιάζουν οι άνθρωποι –λόγια, άλλο τίποτα, άφθονα λόγια– μα δε συνομιλούν, δε λένε τίποτα δικό τους, προσωπικό, ιδιωτικό, ιδιαίτερο (και γι’ αυτό καθολικό), μόνο λόγια, ξένα, μηχανικά, δημοσιογραφικά, γενικού ενδιαφέροντος, μεγάλοι τίτλοι εφημερίδων, γιατί, πράγματι, ξεφυλλίζουν πολλές εφημερίδες διαβάζοντας μόνον τα κεφαλαία γράμματα και τα εγκλήματα και τις αυτοκτονίες, ακούν επίσης τις ειδήσεις των 9 ή και των 12 απ’ την τηλεόραση (έγχρωμη τώρα) – άνθρωποι επαρκώς ενημερώμενοι, πολύ π α ρ ό ν τ ε ς (εδώ και σήμερα), κι εντελώς α π ό ν τ ε ς απ’ τον εαυτό τους, απ’ το παρελθόν τους, το μέλλον τους και, φυσικά, απ’ το παρόν τους, μακριά απ’ τους άλλους…» Γιάννης Ρίτσος
«Γι’ αυτό γράφω. Γιατί με γοητεύει να υπακούω σ’ αυτόν που δε γνωρίζω, που είναι ο εαυτός μου ολάκερος, όχι ο μισός – που ανεβοκατεβαίνει τους δρόμους και «φέρεται εγγεγραμμένος στα μητρώα αρρένων του Δήμου». Είναι σωστό να δίνουμε στο άγνωστο το μέρος που του ανήκει· να γιατί πρέπει να γράφουμε […] Κι ότι δεν υπάρχει χρυσόμαλλο δέρας είναι ψέματα· ο καθένας από μας είναι το χρυσόμαλλο δέρας του εαυτού του» Οδυσσέας Ελύτης

"Δεν ξέρω, αλλά νομίζω πως όταν ο άνθρωπος ξανακαταχτήσει την ανθρωπιά του, όταν ξαναρχίσει να δημιουργεί ανθρώπινο πολιτισμό, να γράφει πια την ιστορία κάθετα, όχι για λαούς και για μάζες, αλλά για τον Παύλο, για τη Ρηνιώ, για την Ελένη, για το μαστρο-Στέφανο... τότε μονάχα οι άνθρωποι θα ξέρουν τι κοστίζει η ιστορία, τι κοστίζει η συμμετοχή" Χρόνης Μίσσιος


10.6.23

Σήμερα η ΑΦΗΓΗΣΗ ΖΩΗΣ πάει στην παρουσίαση του βιβλίου Ο ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΣ - Και ακολουθούν άλλες 2 παρουσιάσεις βιβλίων

 

Σήμερα η ΑΦΗΓΗΣΗ ΖΩΗΣ πάει στον Αδέσποτο Αθηνών για τον ΕΜΠΝΕΥΣΤΗ του Σταύρου Καρέζη, εκδ. Οσελότος:

"Είναι ένα βιβλίο που περικλείει πολλά απωθημένα που ήθελα να εκφράσω με τα χρόνια. Μια σύγκρουση ιδεών, ανάμεσα στο τότε και στο τώρα, μα συνάμα και μια γνήσια απάντηση στο αιώνιο ερώτημα, “μπορεί τελικά να αλλάξει κάτι;” Μπορούν οι πολίτες να γίνουν κυρίαρχοι των επιλογών τους; Μπορούν εν τέλει να καθορίσουν τη μοίρα τους;"  Στ. Κ. 

Περισσότερα για το πως γράφτηκε -από την ιδέα μέχρι το τυπογραφείο- αυτό το βιβλίο: https://tvxs.gr/news/biblio/o-empneystis-toy-stayroy-karezi

Πρώτη παρουσίαση του βιβλίου, θα γίνει το Σαββάτο 10/6/23, 7:30μμ – στον Αδέσποτο Αθηνών, Φαναριωτών 12 (κάθετος στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας), Γκύζη 114 72 Αθήνα. Θα μιλήσουν η Κρυσταλία Πατούλη, Σύμβουλος Ανθρωπίνων Σχέσεων, δημοσιογράφος και δημιουργός του σεμιναρίου Αφήγηση ζωής, και ο συγγραφέας, με όλους τους παρευρισκομένους.


Το σεμινάριο Αφήγηση ζωής (καθώς οδεύει στο να γιορτάσει 15 χρόνια ζωής), με χαρά καλοσορίζει τρία βιβλία συμμετεχόντων, στα οποία τα δύο (ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΛΟΓΩ ΠΕΝΘΟΥΣ και ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΘΑΡΑΗ ΑΠ' ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ) είναι με συμβολή του σεμιναρίου κυρίως στην εμβάθυνση αφήγησης, σελίδα τη σελίδα, και σε έναν μεγάλο βαθμό στην πρώτη επιμέλεια. 

Σας περιμένω όλους σήμερα, αλλά και στις δύο επόμενες παρουσιάσεις των βιβλίων

17/6/23 - ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΛΟΓΩ ΠΕΝΘΟΥΣ, ένα εγχειρίδιο ψυχής της Κατερίνας Σταματελάτου, εκδ. Ραδάμανθυς: Περισσότερα για το βιβλίο και την παρουσίαση στη Σητεία: https://tvxs.gr/news/biblio/kleiston-logo-penthoys-ena-egxeiridio-psyxis 


24/6/23: ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΘΑΡΗ ΑΠ' ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ, έναν ύμνο στην Ύπαιθρο της Κατερίνας Μητροπούλου, εκδ. ΔΕΡΕ: Περισσότερα για το βιβλίο και τις παρουσιάσεις στην Αθήνα και την Ηλεία: https://tvxs.gr/news/biblio/i-elliniki-eparxia-tis-katerinas-mitropoyloy 


ΥΓ. Σύντομα θα έχουμε νομίζω και νέα για το νέο βιβλίο του Βαγγέλη Γονιδάκη... Όπως και για άλλα δύο βιβλίο από συμμετέχοντες στην Αφήγηση ζωής. 

Καλοτάξιδα όλα! 

26.10.22

"Αφηγούμαι σημαίνει αντιστέκομαι" Η ηχογραφημένη εκπομπή του Χαράλαμπου Πουλόπουλου στο Beton Art RAdio με καλεσμένη την Κρυσταλία Πατούλη

 


«Αφηγούμαι σημαίνει αντιστέκομαι» (Λουίς Σεπούλβεδα)

Η ηχογραφημένη εκπομπή του Δρ. Χαράλαμπου Πουλόπουλου στο Beton Art Radio, την Δευτέρα 24/10/22, με καλεσμένη την δημοσιογράφο/σύμβουλο Ψ.Υ, Κρυσταλία Πατούλη, γιατί «τα πάντα είναι αφήγηση» (Ντεριντά):

https://www.beton7artradio.gr/podcast/mathimata-anapnois-me-ton-charalampo-poylopoylo-14/?fbclid=IwAR0KxDzr_zViizs-sEhajHCOIJ1pHCSXeV5_K0VU4-ohuVMYtP1vNLlPFxA

4.9.22

Η ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ * Όλα τα μαγνητοσκοπημένα δωρεάν σεμινάρια ελεύθερα για παρακολούθηση...

 


Θανάσης Τριαρίδης:

Η ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ * Όλα τα μαγνητοσκοπημένα δωρεάν σεμινάρια ελεύθερα για παρακολούθηση...


Για τέσσερις διαδοχικές Τρίτες (09-16-23-30) του Αυγούστου του 2022 έγιναν στην Διαδικτυακή Ακαδημία των ~μελένιων λεμονιών~ μια ακολουθία τεσσάρων δωρεάν σεμιναρίων για το πολιτισμικό αποτύπωμα των γυναικοκτονιών στην παγκόσμια λογοτεχνία και τέχνη. Κεντρικός ομιλητής ήμουν εγώ –με μεγάλη συμμετοχή και συζήτηση όλων των συμμετεχόντων.


Τα σεμινάρια αυτά μέχρι στιγμής τα έχουν παρακολουθήσει περισσότεροι από 2000 άνθρωποι – και καθώς είναι μαγνητοσκοπημένα από την πλατφόρμα του Zoom μπορεί πλέον να τα παρακολουθήσει κανείς ασύγχρονα.

Μαζί με την ιστορία της πολιτισμικής απεικόνισης των γυναικών ο θεατής μπορεί να παρακολουθήσει και την ιστορία της γυναικείας καταπίεσης – την πιο βάναυση και εξακολουθητική (και υπερ-ιστορική) προσβολή της έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσα στην Ιστορία.

Γιατί τον ανθρώπινο πολιτισμό τον δόμησε στα μέτρα της η πατριαρχία – και απαιτεί ακόμη και ο αναστοχασμός ετούτου του πολιτισμού να γίνεται από το δικό της πρίσμα.

Και γιατί αν θέλουμε να συγκρουστούμε με την πατριαρχία πρέπει με συγκρουστούμε με ολόκληρο το πολιτισμικό οικοδόμημα του ανθρώπου – αλλά και με τον πιο βαθύ μας εαυτό.

Θανάσης Τριαρίδης – 31 Αυγούστου 2022

[Ακολουθούν οι μαγνητοσκοπήσεις. Μια συμβουλή: Όσοι ενδιαφέρεστε, κατεβάστε τα στον υπολογιστή σας – δεν είμαι βέβαιος πόσο καιρό θα βρίσκονται στην πλατφόρμα του Zoom.]

~~~

1. Η ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ * ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ.
Μια πρώτη προσέγγιση.

Σε μια πρώτη ενδεικτική περιδιάβαση, περιγράφουμε τις πολιτιστικές αναπαραστάσεις της γυναικοκτονίας σε ολόκληρο τον ανθρώπινο πολιτισμό: Από την αρχαία τραγωδία μέχρι το δημοτικό τραγούδι, από το αρχαίο έπος μέχρι τα ρεμπέτικα τραγούδια, από τα Ιερά Βιβλία των θρησκειών μέχρι το Malleus Maleficarum, από τον Σαίξπηρ μέχρι τον Όσκαρ Ουάιλντ, από τα αναγεννησιακά παραμύθια μέχρι τον Χίτσκοκ και τον Λαρς Φον Τρίερ. Για να διαπιστώσουμε πως πάντοτε, μέσα στους τρομερούς αιώνες του ανθρώπου, οι γυναίκες δολοφονούνται εξακολουθητικά ως πολύπλευρα ένοχες για την ίδια τους τη φύση – για την θηλυκή τους υπόσταση.

Μαγνητοσκόπηση σεμιναρίου Τρίτης 09-8-2022:

https://us02web.zoom.us/rec/share/D4ISmEKdi8aQveqgSHQLJujubJOZ5TL8q36AEHYAN_FNVjNB66pHr9aqQ-4ckHk.o-JLxcEc5GsrywBW?fbclid=IwAR1ZmSyBojmjh2kEQx3j9md3ZnEQHA32Bypfp9ixhaQjUS0XNk9zJ0IZgtg 

Passcode: 3ez^$E58

~~~

2. Η ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ * ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ.
Ο άντρας-αφέντης και η γυναίκα-δαίμονας: Η κυριαρχία του άντρα και η δαιμονοποίηση των γυναικών.

Μέσα στους αιώνες της χριστιανικής κυριαρχίας αναδύθηκε η κατεξοχήν δαιμονοποίηση του γυναικείου φύλου: η σύνδεση της γυναίκας με τον διάβολο. Από τα γραπτά του Παύλου και των "Πατέρων της Εκκλησίας" μέχρι το φρικαλέο Malleus Maleficarum και τις φωτιές της Ιερής Εξέτασης οι γυναίκες συκοφαντήθηκαν, ενοχοποιήθηκαν, δαιμονοποιήθηκαν, βασανίστηκαν και εξοντώθηκαν. Στο σεμινάριο κάνουμε μια διαδρομή μέσα από σε κείμενα και ταινίες που ακολούθησαν αυτή την ολέθρια γραμμή δαιμονοποίησης – προκρίνοντας την κυριαρχία του άντρα αφέντη που έχει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, της ζωής και του θανάτου επί των γυναικών.

Μαγνητοσκόπηση Τρίτης 16-8-2022:

https://us02web.zoom.us/rec/share/i0vBEOP2s-KWXpxcYCprOtrkmXhoPdF1brle425tTdINiQuspC8FfIwM7p29vvQb.AaT1i7P6KE3Sdy_5?fbclid=IwAR1AWORnwOH34iV7yqlo7hPUbx5OeQty48yRdJY8JF9A44JGosHYAHT2rsQ 

Passcode: q%U0!LhZ

~~~

3. Η ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ * ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ.
Η εθιμική γυναικοκτονία: Ο άντρας-αφέντης και η γυναίκα αντικείμενο.
Η δολοφονία των γυναικών ως πολιτισμικό ήθος της πατριαρχίας.

Το θεολογικό στερεότυπο της "γυναίκας - παραπλήρωμα του άντρα" οδήγησε στην δημιουργία μιας καθολικής στρέβλωσης της πατριαρχίας: Ότι η γυναίκα είναι ένα αντικείμενο (σεξουαλικό, αναπαραγωγικό, οικοκυρικό) του οποίου την νομή και την χρήση έχει αποκλειστικο άντρας-αφέντης/κτήτορας. Με άξονα την Ιφιγένεια Εν Αυλίδι, το λαϊκό στερεότυπο του γεφυριού της Άρτας και τον μύθο του Κυανοπόγωνα και ταξιδεύοντας μέσα στους αιώνες της πολιτισμικής δημιουργίας μέχρι την δολοφονία της χήρας στον Ζορμπά του Καζαντζάκη και τον πυρηνικό μισογυνισμό της trap μουσικής, ερευνούμε το μοτίβο της εθιμικής γυναικοκτονίας στην ελληνική και την παγκόσμια λογοτεχνία.

Μαγνητοσκόπηση Τρίτης 23-8-2022:

https://us02web.zoom.us/rec/share/rT5cfiUsWxy7gRbrjNcwntph7lqYXaaLCUGXdfNQ6DqwfmdPSf5Vn5KJ3Xxa0-GC.2zRL8KG1T_9fAKxg?fbclid=IwAR07-stIFmDoxy2Jm3kjNigDU0hyPjSrl5pyLkyL7yZWS-gnnnTKLhubjGo 

Passcode: 8tu$Xkw&

~~~

4. Η ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ * ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ.
Ο ερωτικός φόνος μέσα στην πατριαρχία: Όπου η πολυερωτική γυναίκα πρέπει να πεθάνει.

Μέσα από τις αφηγήσεις των πολυερωτικών γυναικών που πλήρωσαν με θάνατο την επιλογή και την στάση του βίου τους, ολοκληρώνεται αυτή η ακολουθία των τεσσάρων δωρεάν σεμιναρίων του συγγραφέα Θανάση Τριαρίδη για τις πολιτιστικές απεικονίσεις της γυναικοκτονίας στην λογοτεχνια και την τέχνη. Μέσα από την ιστορία της Κληταιμνήστρας, της Δεισδαιμόνας, της Κάρμεν, της Τζούλιας, της Μπλάνς, της Στέλλας, μέσα από τις ιστορίες των δημοτικών και των λαϊκών τραγουδιών, θα δούμε πτυχές μιας εξακολουθητικής και ευρύτατης ενοχοποίησης του γυναικείου φύλου. Είναι ο δημιουργία του κόσμου όπου η πολυερωτική γυναίκα πρέπει να πεθάνει – επειδή η πατριαρχία την λογαριάζει (και θα την λογαριάζει) ως "παντοτινά ένοχη".

Μαγνητοσκόπηση Τρίτης 30-8-2022:

https://us02web.zoom.us/rec/share/eH5oIZN-0WZt3mTvyXRUepljVwcCh1fsqxZU5Aj3wvU0L-_fRjwfA2ykNvWcIzEl.YZcRDRwg3HbIsGSl?fbclid=IwAR38FzHZ7Nj9ix17BV7W5ILzd2AEmbXmiuGVR8EgC0hihxPhNIU4NAf-IQc 

Passcode: cDZ$qJ1Y 

30.5.22

Flying (σεμινάριο "Αφήγηση ζωής")

 


"Εαυτός 1 «Πρέπει να γράψεις, η Κυριακή πλησιάζει».

Εαυτός 2 «Η έμπνευση χάθηκε αυτόν τον καιρό. Ότι κι αν γράφω μου φαίνεται φτωχό, λίγο, ανούσιο».

Εαυτός 3 «Άσε την κριτική πια, κάνε αυτό που θέλεις και μπορείς. Γράφε, άφησε ελεύθερα τα χέρια σου στο πληκτρολόγιο να τρέχουν».

Εαυτός 4 «Θα τα παρατήσω, πάλι θα μείνω τόσο-όσο. Έχω τόσα να κάνω. Όλα στην πλάτη μου. Ο χρόνος στενεύει. Που να βρω κουράγιο για γραφή κι ανάγνωση; Σα να γέρασε η ζωή».

Εαυτός 5 «Κοίτα τους άλλους πόσα πράματα κάνουν, εσύ τίποτα;».

Εαυτός 6 «Αυτό που μπορείς γράψε, δεν είναι και λίγο. Σεβασμός, λίγη τρυφερότητα, μια ματιά καλοσυνάτη χρειάζεσαι. Εμπρός, απλώσου παραπάνω, ξεχείλωσε το "μπορώ" σου, κρύψε τα "πρέπει" και πέταξε στα "θέλω" σου».

Εαυτός 7 «Κούραση κι αυτές οι εσωτερικές καταδύσεις, τι τα θες τα "θέλω" και τις εμπνεύσεις; Τι τα σκαλίζεις πάλι τα παλιά, καλά δεν τα είχε βολέψει ο νους;».

Εαυτός 8 «Κι αυτός ο πόνος ανάμεσα στις ωμοπλάτες, δεν σταματάει να φωνάζει».

Εαυτός 9 «Μια έμπνευση ζητάς, μια απογείωση. Εσύ παραφωνάζεις και δεν ακούς με την ψυχή. Με το μυαλό μιλάς και κουράζεσαι. Ανάβεις τη φωτιά με το τσακμάκι που κρατάς στο ένα χέρι κι ετοιμάζεις τον κουβά με το νερό. Πόλεμος μέσα σου, η ειρήνη μακριά. Να γι’ αυτό να γράφεις, μήπως και καταλαγιάσει ο πόλεμος. Παραδέξου πως θέλεις να γράψεις για τον πόνο της απιστίας, της εγκατάλειψης».

Αυτές οι "κουβέντες" έκαναν τόση φασαρία που έθαβαν συχνά την έμπνευση. Εκνευρισμός κι ανησυχία απλωμένη μέσα μου. Ξέρω πως κάτι θέλω να γράψω μα ακόμα δεν τόλμησα. Δεν υπήρχε δρόμος για μένα στην γραφή. Δεν έγραφα, μόνο σκεφτόμουν.

Τώρα τον ανοίγω αυτόν τον δρόμο, τώρα αποκαλύπτω μονοπάτια και «ρωγμές» από όπου μπορεί να περάσει το φως όπως τραγουδάει με την βραχνή και ζεστή φωνή του, ο αγαπημένος μου Λέοναρντ Κοέν στο τραγούδι του:

«There is a crack in everything

That s how the light gets in»

Από τις ρωγμές και τις διαβρώσεις που δημιούργησε ο πόνος, κύλησαν ανακουφιστικά δάκρια, κι από τις πληγές που άνοιξε το παλιό τραύμα άρχισαν να κυλούν διαμάντια τα γράμματα, στα μικρά κείμενα που πάτησαν στο πληκτρολόγιο τα χέρια μου, κι έφτιαξαν μικρές, ντροπαλές Ανθρώπινες ιστορίες.

--

Με τα ανοιχτά αφτιά της ψυχής της και την αληθινή, στηρικτική ματιά των συμμετεχόντων στο σεμινάριο Αφήγηση Ζωής, άρχισα να μην ντρέπομαι για τις ιστορίες που σκάρωσα.

Με εκείνη την σταθερή και σίγουρη φωνή της Κρυσταλίας, που μου απάλυνε τον φόβο του «δεν μπορώ», ξεκίνησα να γράφω, ακολουθώντας τις οδηγίες της:

«Να γράφετε, να γράφετε, ν’ αφήσετε τον συγγραφικό σας εαυτό να δείξει αυτό που δεν αντέχει να δει, αυτό που δεν έχει ακόμα ειπωθεί, κι ίσως τότε να μιλήσετε και στις ψυχές κι άλλων ανθρώπων. Να γράφετε πρωί, τότε που το ένα πόδι σας είναι στο όνειρο. Καλή έμπνευση».

Σ’ ευχαριστώ Κρυσταλία, για το θάρρος που μου μετάγγισες, αλλά και γιατί νομίζω πως δεν παραιτήθηκες από το να πιστεύεις πως η ηρωίδα μου τελικά θα πετάξει."

Εύη Φωκά

29/5/22, κείμενο γραμμένο στο πλαίσιο του σεμιναρίου Αφήγηση Ζωής

--

Κυριακή 5/6/22 - Ανοιχτή συνάντηση ΑΦΗΓΗΣΗ ΖΩΗΣ

Αποχαιρετώντας άλλον έναν κύκλο Αφήγηση ζωής, διαβάζοντας το κείμενο της Εύης: 
Flying (σεμινάριο "Αφήγηση ζωής") 
και αναμένοντας:
-Το νέο βιβλίο του Βαγγέλη Γονιδάκη. 
-Το πρώτο βιβλίο της Κατερίνας Σταματελάτου.
-Την ολοκλήρωση της επιμέλειας του βιβλίου της Κατερίνας Μητροπούλου.
-Την ολοκλήρωση βιβλίων που αυτή τη στιγμή γράφονται από πρώην συμμετέχοντες του σεμιναρίου,
και συγχρόνως, καλωσορίζοντας τη νέα ποιητική συλλογή της Βασιλικής Λαμπίρη: Ενός λεπτού σιγή, από τις εκδόσεις Μετρονόμος, και έχοντας στις αποσκευές μας, όλα τα βιβλία των συμμετεχόντων που ήδη ταξιδεύουν:

θα βρεθούμε σε μια ανοιχτή συνάντηση την Κυριακή 5/6/22, ώρα 18:00 (6μμ) το απόγευμα, μέσω zoom, για να πούμε τα νέα μας, και να διαβάσουμε κάποιο νέο αυτοβιογραφικό σας κείμενο. (Μια προτεινόμενη άσκηση για όσους δεν έχουν κάτι νέο, είναι: "Ένα καλοκαίρι των παιδικών μου χρόνων").
Και καλό καλοκαίρι! 🐬🖋🌻
--

Το λινκ της συνάντησης είναι:
Zoom Meeting: https://us02web.zoom.us/j/3826335299?pwd=aEJIWmtUNk9MVmJxTTJqRDRwWURqZz09
Meeting ID: 382 633 5299
Passcode: 6HnJSB
--
One tap mobile +13017158592,,3826335299#,,,,*842033# US (Washington DC) +13126266799,,3826335299#,,,,*842033# US (Chicago) Dial by your location +1 301 715 8592 US (Washington DC) +1 312 626 6799 US (Chicago) +1 346 248 7799 US (Houston) +1 669 900 6833 US (San Jose) +1 929 436 2866 US (New York) +1 253 215 8782 US (Tacoma) Meeting ID: 382 633 5299 Passcode: 842033 Find your local number: https://us02web.zoom.us/u/kcidBs14a


Κρυσταλία Πατούλη

Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Δημοσιογράφος

cpatouli@yahoo.gr

6944203863

22.12.21

Για το σεμινάριο «Αφήγηση Ζωής». Της Καλλιόπης Γερωνυμάκη

Η ανακάλυψη πως κάποιος άγνωστος ‘άλλος’ γράφει στη θέση μου αντί για εμένα έγινε σταδιακά καθώς παρουσίαζα τα κείμενά μου στο σεμινάριο ‘Αφήγηση Ζωής’. Αυτός ο ‘άλλος’, που δεν είναι παρά ο συγγραφικός εαυτός, κατοικούσε από πριν μέσα μου σαν μια βουβή οπτασία. Στο παρελθόν σπάνια υπολόγιζα τη γνώμη του. Όμως μέσα στην πολύχρονη σιωπή του, κατάφερε να διαφυλάξει τα πιο ουσιώδη στοιχεία που με στερέωσαν σε αυτή τη ζωή. Την ακεραιότητα και τη σοφία των στοιχειωδών, όπως παρατήρησε η Κρυσταλία. Τη δύναμη να συγκινεί και να εμπνέει, να μοιράζεται και να μαθαίνει από τις ιστορίες των άλλων αφηγητών. ‘Όρθωσε επιτέλους ανάστημα!’ φώναξε ο συγγραφικός εαυτός από τα μύχια της ψυχής. 

Καθώς περνούσαν οι εβδομάδες, ο ‘άλλος’ συγγραφικός εαυτός παρενέβαινε όλο και πιο συχνά και με πιο σίγουρη φωνή για να με διακόψει από τους στείρους συνειρμούς μου τις ώρες που δίπλωνα τα σεντόνια ή περίμενα στη στάση του λεωφορείου. Τώρα, καθώς τελειώνει το σεμινάριο, μπορώ να πω πως έχει πάρει το πάνω χέρι. Όχι μόνο για να σκέφτεται, αλλά και για να ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΕΤΑΙ τους άλλους. Κυβερνά ένα κομμάτι των εκλογικεύσεών μου, και τους δίνει το συναισθηματικό θεμέλιο που τους έλειπε. Ευχή μου είναι αυτός ο ξένος ‘άλλος’, ο συγγραφικός εαυτός, να μη σταματήσει να μιλάει ποτέ.

«Η αφήγηση γεννήθηκε από το φόβο του θανάτου»[1], διαβάσαμε στο σεμινάριο ‘Αφήγηση Ζωής’. Και εύλογα γιατί, γράφοντας με την Κρυσταλία κατάλαβα πως η συγγραφή προσεγγίζει την αθανασία. Όχι την αθανασία της υστεροφημίας – γι’ αυτήν ποιός μπορεί να μιλήσει; Προσεγγίζει αντίθετα την αίσθηση της αθανασίας εκείνη, που κανείς την αντλεί από το ίδιο του το είναι, καθώς εξιστορεί τη ζωή του. Γίνεται τότε μεμιάς η ψυχή του η μούσα των διαχρονικών ερωτημάτων. Η ψυχή του Αιγέα, που μάταια προσμένει το γιο του, της Ευρύκλειας που θυμάται το παρελθόν μιας πληγής με δάκρυα χαράς, κι εκείνου του Ταντάλου που θα τιμωρείται αιώνια γιατί έπραξε πέρα από τα θεία. Και ατσαλώνεται η ψυχή γράφοντας, σαν να θωρακίζεται από το θάνατο, γιατί γνωρίζει πια με κλειστά μάτια τα αρχετυπικά μονοπάτια των συναισθημάτων. Ώστε όσο γράφαμε κι εμείς στην ‘Αφήγηση Ζωής’ με τις δικές μας ιστορίες ξαναζούσαμε τις χιλιάδες ζωές της ανθρωπότητας.

Καλλιόπη Γερωνυμάκη

Τρίερ, 19.12.2021



[1] Εντουάρντο Γκαλεάνο, Γυναίκες

15.9.21

Αδέσποτες λέξεις: To τραγούδι που εμπνεύστηκε από τη δημοσίευση ενός βιβλίου

  

Μόλις κυκλοφόρησε το νέο τραγούδι του Ευγένιου Δερμιτάσογλου «Αδέσποτες λέξεις», που ερμηνεύει στα ελληνικά και αγγλικά με τον Ηλία Ζάικο των Blues Wire, σε μετάφραση του Joseph Powell των Youth Valley. Πίσω από τους στίχους του που ενέπνευσαν τον δημιουργό, κρύβεται το βιβλίο «Αδέσποτα», και η πρώτη δημοσίευση για την παρουσίασή του.

Στο τέλος Ιουνίου του 2019, θα παρουσιαζόταν τότε το συλλογικό βιβλίο «Αδέσποτα», στον Πολυχώρο Τέχνης Αλεξάνδρεια, από τις Εκδόσεις Ταξιδευτής, για τα 10 χρόνια του σεμιναρίου «Αφήγηση ζωής».

Όταν ήρθε η στιγμή να σταλλεί η πρόσκληση με ένα ενημερωτικό κείμενο – σαν Δελτίο Τύπου), μου «βγήκε» αυθόρμητα ένας πρόλογος κάπως «ποιητικός», που ξένισε κι εμένα την ίδια, γι’ αυτό τηλεφώνησα στην συγγραφέα Ειρήνη Δερμιτζάκη (η οποία συμμετείχε και στο βιβλίο με έναν πρόλογο αλλά και ένα αυτοβιογραφικό της κείμενο), για να μου πει τη γνώμη της: «Να το αλλάξω; Μήπως γίνω ρεζίλι;». Εκείνη μου είπε να το αφήσω, οπότε παίρνοντας -ας πούμε- κουράγιο, το έστειλα στο Tvxs με την παράκληση για δημοσίευση, όπου στην αρχή του έλεγε:

«Όταν μετά από χρόνια η αλήθεια βρει τις λέξεις για να αποτυπωθεί στο χαρτί, τότε μπορεί να χαράξει σαν γέλιο ή να βγει σαν καρφί, να τρομάξει σαν τυφώνας, να ζωντανέψει σαν βροχή, να ανοίξει δρόμους σαν απόφαση, να ταρακουνήσει σαν εφιάλτης, να ευωδιάσει σαν λουλούδι, να αγανακτήσει σαν δούλος, να κοκκινίσει σαν απορία, να κατακεραυνώσει σαν έκπληξη, να καθηλώσει σαν σιωπή, να χαριστεί σαν αγάπη, να παρηγορήσει σαν ελπίδα.

Μετά από 10 χρόνια στο σεμινάριο Αφήγηση Ζωής, 45 αφηγήματα –επιλεγμένα ανάμεσα από εκατοντάδες άλλα– βρήκαν τις λέξεις για την αλήθεια τους, και εκδόθηκαν σε ένα βιβλίο... Τα κείμενα είναι, είτε αυτοβιογραφικά, είτε βασισμένα σε πραγματικές ιστορίες, εστιασμένα κυρίως στην παιδική και στην εφηβική ηλικία, μία θεματική που λείπει σε μεγάλο βαθμό από την παγκόσμια βιβλιογραφία»

Μετά από έξι μήνες, έλαβα ένα μήνυμα, από το βορά της χώρας, και τον τραγουδοποιό Ευγένιο Δερμιτάσογλου:

«Γεια σου Κρυσταλία, σου είχα στείλει μήνυμα για το υπέροχο (μετά που τo απέκτησα) βιβλίο «ΑΔΕΣΠΟΤΑ». Είναι, απλά, πάρα πολύ ωραίο αυτό που κατάφερες. Το Δελτίο Tύπου μ’  έχει εμπνεύσει να γράψω κάτι. Το ‘χω πειράξει λίγο, αλλά έχω στηριχτεί πάνω του στιχουργικά. Προς το παρόν το έκανα πρόβα με τους “Blues Wire”, ένα γκρουπ της Θεσσαλονίκης».

Το μήνυμα συνοδευόταν και από ένα βιντεάκι με το μελοποιημένο τραγούδι του από την πρόβα… Ενθουσιάστηκα και συγκινήθηκα, όπως θα ένιωθε οποιοσδήποτε στη θέση μου. Γιατί, εκτός των άλλων, όλα αυτά τα «αδέσποτα» παιδιά, που ενήλικες πια, μετά από πολλά χρόνια, απέκτησαν φωνή μέσα από τα κείμενα αυτού του βιβλίου, τώρα θα αποκτούσαν και το δικό τους τραγούδι!

Ένας αυθεντικός καλλιτέχνης, που δεν έχει προδώσει το «αδέσποτο» παιδί μέσα του, με την ποιότητα του Ευγένιου, είχε εμπνευστεί από τις ιστορίες τους, από τις αδέσποτες λέξεις τους.

Τι πιο παρηγορητικό, όπως είναι άλλωστε και η ίδια η Τέχνη για όλους μας, να αγγίζει την ψυχή σου κάποιος με τις νότες του, και μετά να παίρνουν τη σκυτάλη συνεργασίας οι Blues Wire, το συγκρότημα που είναι σαν να έχει προσγειωθεί από άλλη χώρα -για να μην πούμε πλανήτη, με τον τρόπο που προσεγγίζει τη μουσική για τα ελληνικά δεδομένα;

Και τι πιο θαυμαστό, να ενώνονται μέσα από ένα τραγούδι, που ξεκίνησε από μια δημοσίευση για ένα βιβλίο, τόσοι διαφορετικοί άνθρωποι:

O πατέρας δημιουργός του, Ευγένιος Δερμιτάσογλου, ο Ηλίας Ζάικος, η ψυχή των απίθανων Blues Wire, ο Joseph Powell, τραγουδοποιός και ο ίδιος στους Youth Valley, που έκανε την ποιητική μετάφραση στα αγγλικά, για τα «Αδέσποτα», και μακάρι το κάθε «αδέσποτο» παιδί που ο καθένας έχει μέσα του, αλλά κι όλα κάπου εκεί έξω…

Εύχομαι, όταν θα ακουστεί το τραγούδι «Αδέσποτες λέξεις», να νιώσουν όσοι το ακούσουν, κάτι σαν αυτό που είπε η κλινικός ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια Ελένη Νίνα, στον πρόλογο του βιβλίου:

«Διαβάζοντας τις ιστορίες των Αδέσποτων, ακούω από παντού τον ψίθυρο «Μπορώ», και είναι σαν να ανάβουν μικρά φανάρια, που με οδηγούν να βρω τον δρόμο για μια αυθεντική και στοργική συνεύρεση με άγνωστους ανθρώπους και με το αδέσποτο παιδί μέσα μου»

Ή σαν αυτό που έγραψε ο συγγραφέας – δημοσιογράφος Κώστας Στοφόρος: «Συγκινήθηκα, γέλασα, ένιωσα μερικές φορές έναν κόμπο στον λαιμό. Σκέφτηκα πολλά πράγματα για τον εαυτό μου. Για όσα κρύβουμε πολλές φορές "κάτω από το χαλί"»...

Όμως, κάτι που γίνεται κάποτε τραγούδι, είναι πολλά παραπάνω από ότι μπορεί να φανταστεί κανείς.


«Αδέσποτες λέξεις»

Στοιχεία για το τραγούδι και το video clip

Μουσική: Ευγένιος Δερμιτάσογλου

Στίχοι: Κρυσταλία Πατούλη & Ευγένιος Δερμιτάσογλου

Παίζει και τραγουδά: Ηλίας Ζάικος (Blues Wire)

Ποιητική μετάφραση: Joseph Powell (Youth Valley)

Ηχογράφιση, μίξη, Mastering: Χρήστος Μέγας

Βίντεο: Παντελής Ασίκογλου

Ευχαριστούμε τον Αποστόλη Σταύρο για τις κάμερες,

και τον Πασχάλη Μπόζε για το τροχόσπιτο!

 

Οι στίχοι (ελληνικά και αγγλικά) του τραγουδιού:

Αδέσποτες λέξεις / Stray words 

Όταν μετά από χρόνια η αλήθεια βρει

Τις λέξεις ν’ αποτυπωθεί στο χαρτί

Θα χαράξει σα γέλιο

ή θα βγει σαν καρφί

Θα τρομάξει σαν τυφώνας

Θα ζωντανέψει σαν βροχή

Θ’ ανοίξει δρόμους σαν απόφαση

Θα κουνήσει τη γη…

 

Όταν μετά από χρόνια η αλήθεια βρει

Τις λέξεις ώσπου στα χείλη να βγει

Θα ευωδιάσει σα λουλούδι

Θα ουρλιάξει σαν πληγή

Θα κοκκινήσει σαν απορία

Θα καθηλώσει σαν σιωπή

Θα χαριστεί σαν αγάπη

Που θα φανεί την αυγή

 

 (*το αγόρι κοίταξε τον γέροντα

Τα μάτια του ήταν ορθάνοιχτα σαν να γνώριζε το τέλος

Η απάντηση στου παππού τον γρίφο

ήταν μια λέξη που δεν φοβάται μήτε ζωντανό μήτε νεκρό

Σκληρή σαν αρχαίου πολεμιστή ασπίδα

Ακονισμένη πιο πολύ από κάθε λεπίδα

Δυνατή σαν 100.000 άνδρες

Η Αλήθεια! Το αγόρι απαντά

Ο γέρων γελά

Η ιστορία τελειώνει)

 

Stray words / Αδέσποτες λέξεις

After the passing of the ages

It sometimes finds a way of breaking through the ink

And it shines like a young girl’s laughter

And it carves like bayonets

Terrifying like a storm cloud

Giving life like holy rain

Opens eyes like a decision

Shakes the very grounds of earth

 

And when the years have met each other

When honest words have found their way into the mouth

It will bloom like snowy flowers

It will scream like burning wounds

It will blush like yearning question

It will captivate like silence

It will be offered like a selfless love

that appears with the dawn

 

*The young boy looked straight at the old man

his eyes were open wide as if he knew the end

The answer to the old man’s riddle

Would be a word that fears no living man or dead

Hardened more than shields of warriors

Sharpened more than any blade

Strong as hundred thousand men’s force

“The TRUTH” he shouts

The old man smiles

The story ends

 -

·         «Oι τελευταίοι στίχοι είναι μια έξτρα πρόταση που αφορούν στην αγγλική έκδοση του τραγουδιού. Ο λόγος γι΄αυτό είναι το ότι προσέγγισα την αγγλική έκδοση πιο πολύ σαν μια ιστορία όπου ένας παππούς δίνει ένα αίνιγμα/ γρίφο σε έναν πιτσιρικά (όπως π.χ. η σφίγγα στον Οιδίποδα αλλά σε πιο ελαφριά εκδοχή) και το παιδί καλείται να του απαντήσει στο τελευταίο μέρος και βρίσκει τελικά την απάντηση, δηλαδή (“the Truth” he shouts …) την «Αλήθεια». Ποιητική μετάφραση: Joseph Powell  (τραγουδοποιός στους Youth Valley)

--

*Πρώτη δημοσίευση στο Tvxs.gr: https://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/adespotes-lekseis-i-dimosieysi-toy-tvxs-poy-enepneyse-ena-tragoydi?fbclid=IwAR3x8YrWvIQ2KvlK2vKY5NZU5F6urT5JLW3UGp2mnZtj6I-mibUi_HIC59Y 
Σεμινάριο Αφήγηση Ζωής

H ζωή δεν είναι αυτή πoυ έζησε κανείς αλλά αυτή πoυ θυμάται και όπως τη θυμάται για να την αφηγηθεί. Gabriel García Márquez

Γράφω για να μην ξαναγράψω ποτέ.

Γράφω γιατί είμαι πολλά πρόσωπα.

Γράφω, για να μην ξαναϋπάρξουν αυτά τα πρόσωπα που είμαι,

αλλά ένα και μοναδικό πρόσωπο,

που δεν γράφει

Ελεονώρα Σταθοπούλου, Καλο αίμα κακό αίμα, εκδ. Eστία

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου